การอิบาดะฮ์ (การเคารพภักดีพระผู้เป็นเจ้า) ในรูปแบบต่างๆถือเป็นส่วนที่มีความสำคัญยิ่ง จากภาระกิจงานประจำวันของมุสลิมแต่ละคน ในการเคารพภักดีของอิสลามนั้นมีมากกว่าเรื่องของการนมาซและการถือศีลอด
การอิบาดะฮ์คือการดำเนินชีวิตไม่ใช่เรื่องที่เสริมเข้ามาประกอบ หากการอิบาดะฮ์นั้นเป็นการกระทำเพื่อความใกล้ชิดกับอัลลอฮ์ ก็ถือว่าเป็นการเคารพภักดีต่ออัลลอฮ์ด้วยเช่นกัน การละทิ้งความชั่วหลายคนมักจะไม่ค่อยให้ความสำคัญมากเท่ากับการนมาซหรือการถือศีลอด และมองข้ามโดยไม่ใส่ใจต่อการละทิ้งความชั่ว
บางครั้งก็ถือว่ามันไม่ใช่เรื่องหนักหนาสาหัสอะไร โดยเฉพาะการละทิ้งความชั่วที่ถือว่าเป็นเรื่องเล็กๆน้อยที่อาจจะลุกขึ้นมาละทิ้งนานๆครั้ง บางครั้งก็อาจจะไม่ใส่ใจเอาทีเดียวแต่การละทิ้งความชั่วไม่ใช่เป็นเพียงการเคารพภักดีธรรมดาเท่านั้น แต่ถือได้ว่ามันเป็นการเคารพภักดีที่สำคัญมากที่สุดก็ว่าได้
ท่านอิมามบากิร(อ) ได้กล่าวไว้ว่า “แท้จริง อิบาดะฮ์ที่ยากลำบากที่สุด คือ การมีความเคร่งครัดและการละทิ้งความชั่ว” การละทิ้งความชั่วเป็นการเคารพภักดีที่ทำยากมาก เพราะการที่คนใดคนหนึ่งจะบังคับตัวเองให้ไม่ทำชั่วนั้นเป็นสิ่งที่ต้องมีความหนักแน่นจริงๆ เพราะไม่ใช่เรื่องง่าย แต่รางวัลของมันนั้นยิ่งใหญ่มากนัก
โดย มัรยัมกุบรอ
