การแต่งงาน หรือการสมรสเป็นประเพณีหนึ่งของสังคมมนุษย์ในทุกสังคม ซึ่งเป็นสัญชาติญาณอันบริสุทธิ์ของมนุษย์ที่มีมายาวนานมากในหน้าประวัติศาสตร์มนุษชาติ เหตุผลที่สมน้ำสมเนื้อที่สุดต่อสัญชาติญาณอันบริสุทธิ์ของการสมรสระหว่างผู้ชายและผู้หญิง ก็คือความสมดุลย์ทางด้านร่างกายซึ่งกันและกันนั่นเอง
และความต้องการทางเพศของทั้งผู้ชายและผู้หญิง ซึ่งอยู่ในระดับที่เท่าเทียมกัน แต่ทว่าสัญชาติญาณอารมณ์ความรู้สึกของผู้หญิงในเรื่องของการอบรมบุตรนั้นมีมากกว่าผู้ชาย
การครองคู่กันระหว่างผู้ชายและผู้หญิง คือสัญชาติญาณอันบริสุทธิ์หนึ่งของมนุษย์ ซึ่งเป็นรูปแบบที่สวยงามที่สุดประการหนึ่ง และอิสลามซึ่งเป็นศาสนาแห่งสัญชาติญาณอันบริสุทธิ์ ก็ให้ความสำคัญต่อสิ่งนี้อย่างยิ่ง พร้อมกับสนับสนุนและส่งเสริมอีกด้วย
การแพร่พันธุ์ในการดำเนินชีวิตของมนุษย์ ถือว่าเป็นปัจจัยสำคัญที่สุด และสิ่งนี้ก็ได้ถูกวางไว้ในระบบของการแต่งงาน ในรูปแบบของการนิกะฮ์ มิใช่อยู่ในรูปแบบของความพึงพอใจทั้งสองฝ่ายผู้ชายและผู้หญิง หรือโดยอิสระปราศจากข้อผู้มัดใดๆ ซึ่งกฎเกณฑ์ของการนิกะฮ์นั้น คือกฎเกณฑ์แห่งพระผู้เป็นเจ้าที่วางไว้สำหรับมนุษย์โดยแท้
การแต่งงาน คือสัญชาติญาณอันบริสุทธิ์ของความเป็นมนุษย์ ท่านศาสดามุฮัมมัด (ศ) ศาสดาแห่งอิสลามได้มีวจนะต่อการสนับสนุนในเรื่องนี้แก่บรรดาสหายผู้ใกล้ชิดของท่านว่า “บุคคลใดก็ตามที่ปราถนาที่จะอยู่บนสัญชาติญาณอันบริสุทธิ์ของฉัน (ศาสนาอันเที่ยงแท้) จำเป็นจะต้องปฏิบัติตามแบบอย่างของฉัน และหนึ่งจากมวลแบบอย่างของฉัน คือการแต่งงาน”
