ข้าแปลกใจนัก มนุษย์มีความสุขกันได้อย่างไร ทั้งที่เชื่อแน่ในความตาย
ข้าแปลกใจนัก กับมนุษย์ที่เชื่อแน่ในการชำระบัญชี(วันแห่งการพิพากษา) แต่ยังคงสะสมทรัพย์สินกันอยู่
ข้าแปลกใจนัก กับมนุษย์ที่เชื่อแน่ว่ากำลังเดินทางไปสู่สุสาน แต่ยังยิ้มกันได้โดยไร้กังวล
ข้าแปลกใจนัก กับมนุษย์ที่เชื่อแน่ในอวสานของโลก แต่ยังคงหลงรักในโลกนี้อยู่อย่างเย็นใจ
ข้าแปลกใจนัก กับมนุษย์ที่เชื่อแน่ในปรโลกและความอุดมสมบูรณ์ของมัน แต่เขายังหยุดพักอยู่ได้
ข้าแปลกใจนัก กับมนุษย์ที่พูดจาปราศรัยได้อย่างชาญฉลาดรอบรู้ แต่กลับมีความโง่เขลาอยู่ในหัวใจ
ข้าแปลกใจนัก กับมนุษย์ที่ชำระร่างกายของเขาด้วยน้ำ แต่ไม่ได้ชำระหัวใจให้สะอาด
ข้าแปลกใจนัก กับมนุษย์ที่มองหาข้อบกพร่องของผู้อื่น แต่ไม่เคยรู้ถึงข้อบกพร่องอย่างเดียวกันนั้นของตัวเอง
ข้าแปลกใจนัก กับมนุษย์ที่รู้ว่าอัลลอฮฺทรงรับรู้ถึงการกระทำของเขา แต่ก็ยังกระทำผิดบาปอยู่
ข้าแปลกใจนัก กับมนุษย์ที่เทศนาสั่งสอนผู้อื่น แต่ไม่ได้เทศนาสั่งสอนจิตวิญญาณของตัวเอง
ข้าแปลกใจนัก กับมนุษย์ที่รู้ดีว่าเขาจะต้องตายเพียงลำพัง อยู่ในสุสานเพียงลำพัง และรับการชำระบัญชีเพียงลำพัง แต่ก็ยังคงหมกมุ่นอยู่กับผู้ที่จะไม่สามารถช่วยเหลือเขาได้เลย
อ้างอิงจาก : ฮะดีษ อัล-กุดซี / วจนะของอัลลอฮฺ / อันซาริยาน
Source : www.tebyan.net
