อยากเป็นที่รักของอัลลอฮฺ

115

อัลลอฮฺ(ซ.บ.) พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเปี่ยมล้นด้วยความเมตตา ความกรุณา พระองค์ทรงสร้างสรรพสิ่งทั้งหลายด้วยความรักและความเมตตาของพระองค์ อัลลอฮฺทรงประสงค์ให้มนุษย์ประสบแต่สิ่งที่ดีๆ จึงได้วางบทบัญญัติเอาไว้เพื่อให้มนุษย์ปฏิบัติและดำเนินชีวิตไปตามครรลองที่พระองค์กำหนด เมื่อใดก็ตามที่มนุษย์ออกนอกเส้นทางหรือครรลองของพระองค์แล้ว มนุษย์จะพบกับอันตรายและความหายนะ

มนุษย์ที่ปฏิบัติตามบทบัญญัติของอัลลอฮฺจะเป็นที่รักของอัลลอฮฺ ส่วนคนที่ขัดขืนดื้อดึงก็จะทำให้อัลลอฮฺกริ้ว และเขาก็จะถูกลงโทษ แท้จริงแล้ว ความกริ้วของอัลลอฮฺนั้นจะมีต่อผู้ที่ไม่เจตนาดื้อดึงขัดขืนและประกอบความชั่วร้ายเท่านั้น พึงรำลึกไว้เสมอว่า อัลลอฮฺ(ซ.บ.) คือผู้ทรงยุติธรรม ดังนั้น ผู้กระทำผิดบาปก็จะต้องได้รับการลงโทษ และผู้ทำความดีก็จะได้ความโปรดปรานอย่างมากมาย

อัลลอฮฺ(ซ.บ.) จะไม่ทรงกริ้วและไม่ลงโทษต่อคนใดคนหนึ่งโดยปราศจากเหตุผล การจะทำตัวให้เป็นที่รักของอัลลอฮฺนั้นง่ายดายยิ่งกว่าการทำให้อัลลอฮฺกริ้ว ผู้ที่ต้องการเป็นที่รักของอัลลอฮฺ ควรสร้างคุณสมบัติต่อไปนี้ขึ้นแก่ตัวเอง

1-เป็นผู้กระทำความดี “…แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงรักผู้กระทำดีทั้งหลาย” (อัล-กุรอาน 2/195, 3/134, 3/148, 5/13, 5/93)

2-เป็นผู้กลับตัวสู่ความดี “…แท้จริงอัลลอฮ์ทรงรักบรรดาผู้สำนึกผิด กลับเนื้อกลับตัว…” (อัล-กุรอาน 2/222)

3-เป็นผู้ที่ทำตนให้สะอาด “…อัลลอฮฺทรงรักบรรดาผู้ที่ทำตนให้สะอาด” (อัล-กุรอาน 2/222)

4-เป็นผู้ยำเกรง “…อัลลอฮฺทรงรักบรรดาผู้ยำเกรง” (อัล-กุรอาน 3/76, 9/4, 9/7)

5-เป็นผู้ที่อดทน “…อัลลอฮฺทรงรักบรรดาผู้ที่อดทน” (อัล-กุรอาน 3/146)

6-เป็นผู้มอบหมายตนเองต่ออัลลอฮฺ “…แท้จริงอัลลอฮฺทรงรักบรรดาผู้ที่มอบหมายตนเอง” (อัล-กุรอาน 3/159)

7-เป็นผู้มีความยุติธรรม “…แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงรักบรรดาผู้ที่ยุติธรรม” (อัล-กุรอาน 5/42, 49/9, 60/8)

8-ต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮฺ “แท้จริงอัลลอฮฺทรงรักบรรดาผู้ที่ต่อสู้ในทางของพระองค์…” (อัล-กุรอาน 61/4)

9-เป็นผู้รักษาคำพูด “…แท้จริงอัลลอฮฺไม่ทรงชอบผู้ที่บิดพลิ้ว…” (อัล-กุรอาน 4/107)

ความกริ้วหรือความโกรธของอัลลอฮฺก็มาจากความรักและเมตตาของพระองค์ด้วยเช่นกัน ถ้าหากไม่ใช่เพราะความรักหรือเมตตาแล้ว พระองค์ก็คงจะไม่แยแสต่อสิ่งใด มันเป็นเหมือนความรักของพ่อที่จะโกรธเมื่อลูกของเขาทำผิด เพราะเขามีความห่วงใจต่อลูกและทุกคนในครอบครัวของเขา เพราะเขาต้องการให้ลูกของเขามีพฤติกรรมที่ถูกต้อง เขาจึงต้องให้บทเรียนเพื่อลูกคนอื่นๆ จะได้ไม่กระทำตามแบบอย่างที่ผิดนั้น

ความรักที่มีสติและมีเหตุผลคือความรักที่เกี่ยวกับความดีงาม และมุ่งเพื่อผลประโยชน์ของมวลมนุษย์ทั้งหมด ไม่ใช่จำกัดอยู่แต่มนุษย์จำนวนหนึ่งเท่านั้น คนบางคนอาจจะทำหลายสิ่งหลายอย่างได้เพื่อผลประโยชน์ของบุคคลใดบุคคลหนึ่งหรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งโดยเฉพาะ ซึ่งจะนำผลเสียมาสู่สังคมของมนุษย์โดยรวม ยกตัวอย่างเช่น ถ้าผู้พิพากษาตัดสินปล่อยตัวอาชญากรผู้กระทำผิด เท่ากับเขาได้ทำความดีต่อคนคนหนึ่ง(ตัวอาชญากร) แต่ได้ทำอันตรายอย่างใหญ่หลวงให้เกิดขึ้นในสังคม