สิทธิมารดาในวจนะอิมามซัยนุลอาบิดีน (อ)

ท่านอิมามซัยนุลอาบิดีน (อ) ได้มีวจนะเกี่ยวกับสิทธิของมารดาเอาไว้ว่า : “ดังนั้นสิทธิของมารดาของท่านก็คือ ท่านต้องรู้ว่านางได้อุ้มท่านมาอย่างที่ไม่มีใครเคยอุ้มใครเช่นนั้นมาก่อน และนางได้ให้อาหารแห่งหัวใจแก่ท่านอย่างที่ไม่มีใครเคยให้ใครเช่นนั้นมาก่อน

นางได้ปกป้องท่านทั้งโดยสายตา มือ เท้า ผม และเรือนร่าง ตลอดจนอวัยวะทุกส่วนของนาง นั่นคือสิ่งที่เตรียมพร้อมไว้สำหรับการปกป้องท่าน จะเป็นความทุกข์หรือสุขที่เป็นภาระอันน่าเบื่อหน่ายสักเพียงใด

จะเป็นความเจ็บปวดความหนักอึ้ง ความง่วงเหงาของนางสักปานใดมืออันทรงพลังของนางก็จะปัดเป่าไปจากท่านได้เสมอ และนางจะนำท่านออกไปสู่โลกภายนอก ดังนั้นนางจะพึงพอใจที่สุดเมื่อท่านอิ่ม ทั้งๆ ที่นางหิว

นางจะพึงพอใจที่สุดเมื่อท่านได้สวมใส่ ทั้งๆ ที่นางเปล่าเปลือย

นางจะพึงพอใจที่สุดเมื่อท่านได้ดื่มรสชาติของน้ำดับกระหาย ทั้งๆ ที่นางกระหายแทบขาดใจ

นางจะพึงพอใจที่สุดเมื่อท่านได้อยู่ในที่ร่ม ทั้งๆ ที่นางต้องถูกแผดเผาอยู่กลางแสงแดที่ร้อนระอุ

นางจะพึงพอใจที่สุดเมื่อท่านได้รับความสุขบนความทุกข์ของนาง

นางจะพึงพอใจที่สุดเมื่อท่านได้รับความสดชื่นกับการนอนหลับพักผ่อน โดยการอดหลับอดนอนของนาง

ท้องของนาง คือกล่องนิรภัยสำหรับบรรจุท่าน

ตักของนาง คือแดนสำราญที่ทำให้ท่านมีความสุข

น้ำนมของนาง คือเครื่องดื่มอันโอชารสของท่าน

ตัวของนาง คือเกราะคุ้มภัยอันคงทนสำหรับท่าน

นางจะอดทนรับความร้อนระอุ และความเหน็บหนาวของบรรยากาศในโลกเพื่อมอบความสุขแก่ท่าน

ดังนั้นท่านจงทดแทนพระคุณของนาง ให้คู่ควรกับสิ่งเหล่านั้นเถิด แต่ทว่าท่านไม่สามารถทำได้เลย นอกจากด้วยการช่วยเหลือจากพระองค์อัลลอฮ์ (ซ.บ) และความประสงค์ที่พระองค์มีให้ท่านเท่านั้น”