เส้นทางการเดินทางของอิมามฮุเซน(อ.) จากมักกะฮ์สู่กัรบะลา จากการค้นคว้าและเรียบเรียงโดย ซัยยิด ม.ร. ชับบาร์
หลังจากออกจากมักกะฮ์แล้ว หนังสือประวัติศาสตร์ได้กล่าวถึงสถานที่ 14 แห่ง ที่อิมามฮุเซน(อ.) หยุดพัก หรือพบกับประชาชน หรือกล่าวสุนทรพจน์
- ศอฟฟา : ที่นี่ อิมามฮุเซน(อ.) ได้พบกับฟารัซดัก นักกวีผู้ที่อิมามถามเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ในกูฟะฮ์ เขากล่าวว่า “เขากล่าวว่า ‘หัวใจของประชาชนอยู่กับท่าน แต่ดาบของพวกเขาอยู่ฝ่ายตรงกันข้ามกับท่าน’ อิมามตอบว่า ‘อัลลอฮฺทรงทำในสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์ ฉันขอมอบหมายต่อพระองค์ผู้เสนอเหตุผลที่เที่ยงธรรม”
- ษัตติล-อิรฺก์ : ที่นี่ ท่านอับดุลลอฮ์ อิบนฺ ญะอฺฟัร ลูกพี่ลูกน้องของอิมามฮุเซน(อ.) ได้นำอูนและมุฮัมมัด ลูกชายทั้งสองของเขามาให้ท่านหญิงซัยนับ(อ.) ผู้เป็นแม่ และเพื่อให้ช่วยเหลืออิมาม เขาพยายามชักชวนให้อิมามเดินทางกลับมะดีนะฮ์ แต่อิมามตอบว่า “ชะตากรรมของฉันอยู่ในพระหัตถ์ของอัลลอฮ์”
- บัตนัร-รุมมา : อิมามฮุเซน(อ.) ฝากจดหมายฉบับหนึ่งไปยังกูฟะฮ์กับกอยส์ บิน มะชิร ได้พบกับอับดุลลอฮ์ บิน มุตี ซึ่งมาจากอิรัก เมื่อเขาได้ยินความตั้งใจของอิมาม เขาพยายามจะห้ามท่าน โดยกล่าวว่า ชาวกูฟะฮ์ไม่ซื่อสัตย์และไว้ใจไม่ได้ แต่อิมามก็ยังเดินทางต่อไป
- ซุรูด : อิมามฮุเซน(อ.) พบกับซุเฮร อิบนฺ เกน ซึ่งไม่ใช่ผู้ที่ปฏิบัติตามแนวทางของอะฮ์ลุลบัยต์ แต่เมื่ออิมามบอกเขาจึงจุดประสงค์ในการเดินทางของท่าน ซุเฮรได้มอบทรัพย์สินสิ่งของทั้งหมดของเขาให้แก่ภรรยาของเขา และบอกให้นางกลับบ้านของนางได้ เขาต้องการที่จะเป็นชะฮีด(พลีชีพ) ร่วมกับอิมามฮุเซน(อ.)
- ซาบาลา : อิมามฮุเซน(อ.) ได้รู้จักชายสองคนที่มาจากกูฟะฮ์ว่าท่านมุสลิมเสียชีวิตแล้ว ท่านกล่าวว่า “อินนาลิลลาฮ์ วะอินนา อิลัยฮิ รอญิอูน อินดัลลอฮ์ นะฮ์ตะซิบ อัมฟุซินา” (เราเป็นของอัลลอฮ์ และเราจะคืนกลับยังพระองค์ ผู้ทรงคำนวณนับแก่การพลีของเรา” ชายทั้งสองพยายามห้ามอิมามไม่ให้เดินทางแต่ท่านยังไม่ลดละความตั้งใจ
ที่นี่ ท่านได้บอกข่าวการเสียชีวิตของท่านมุสลิมกับท่านฮานีแก่ญาติมิตรผู้ติดตามของท่าน และบอกว่าประชาชนชาวกูฟะฮ์ไม่ได้เตรียมจะเป็นผู้ช่วยเหลือของพวกท่าน อิมามกล่าวว่า “ใครที่ต้องการจะแยกตัวไป ก็ให้ไปเสียตอนนี้” คนกลุ่มต่างๆ ที่ติดตามอิมามมาด้วยความหวังว่าจะได้แบ่งผลประโยชน์จากสงครามเมื่อได้รู้ว่าไม่มีหวังแล้วก็ได้แยกย้ายกลับบ้านไป เหลือคนอื่น(ที่ไม่ใช่ญาติสนิท) เพียง 50 คน เท่านั้น
6 บัตนิล-อากีก : อิมามฮุเซน(อ.) พบกับชายคนหนึ่งจากเผ่าอักรอมา ซึ่งบอกกับท่านว่า กูฟะฮ์ไม่ใช่เมืองที่เป็นมิตรอีกต่อไป และขณะนี้ถูกล้อมไว้ด้วยกองทัพของยะสีด ไม่มีใครสามารถเข้าหรือออกจากเมืองได้ แต่อิมามก็ยังเดินทางต่อไป
7. ซูรอต : อิมามฮุเซน(อ.) พักค้างคืนที่นี่ และรุ่งขึ้นเช้าได้สั่งให้คณะของท่านเก็บตุนน้ำให้มากเท่าที่จะเก็บได้
8. ชะรอฟ : ขณะที่อิมามจะเดินทางผ่านสถานที่แห่งนี้ คนในคณะของท่านคนหนึ่งได้ตะโกนขึ้นว่า เขาเห็นกองทัพหนึ่งกำลังตรงเข้ามา อิมามจึงขอให้หาที่ปลอดภัย ผู้นำทางคนหนึ่งได้พาพวกท่านไปยังภูเขาที่ใกล้ที่สุด
9. ซุฮัสม์ : ที่นี้เองที่อิมามฮุเซน(อ.) เผชิญหน้ากับกองทัพทหาร 1,000 คนของฮูร พวกเขาต่างกระหายน้ำ อิมามจึงได้สั่งให้คนของท่านนำน้ำมาต้อนรับพวกเขา อิมามฮุเซน(อ.) ได้นำน้ำมาให้กับทหารหลายคนที่กำลังกระหายด้วยตัวของท่านเอง แม้แต่ม้าของพวกเขาก็ได้ดื่มน้ำ
อิมามฮุเซน(อ.) นำนมาซซุฮ์รฺ โดยมีฮูรและทหารของเขาร่วมนมาซด้วย
ที่นี่ อิมามได้บอกฮูรเกี่ยวกับจดหมายหลายฉบับจากกูฟะฮ์ ท่านกล่าวว่า “โอ้ชาวกูฟะฮ์ พวกท่านส่งผู้แทนมาหาฉันและเขียนจดหมายถึงฉัน บอกว่าพวกท่านไม่มีอิมาม และให้ฉันมาสร้างความเป็นเอกภาพในหมู่พวกท่านและนำพวกท่านไปในหนทางของอัลลอฮ์ พวกท่านเขียนว่าเรา อะฮ์ลุลบัยต์ มีคุณสมบัติในการควบคุมกิจการของพวกท่านมากกว่าผู้ที่อ้างสิทธิ์ในสิ่งที่พวกเขาไม่มีสิทธิ์ และกระทำการอยุติธรรมและความผิด แต่หากพวกท่านเปลี่ยนใจแล้ว และเพิกเฉยต่อสิทธิของเรา และได้หลงลืมคำมั่นสัญญาของพวกท่านแล้ว ฉันก็จะกลับ” แต่กองทัพของฮูรไม่ให้ท่านกลับ และนำคณะของท่านไปยังกูฟะฮ์
10. บัยซา : อิมามฮุเซน(อ.) ไปถึงบัยซาในวันต่อมา และได้กล่าวสุนทรพจน์ที่โด่งดังมากที่สุดของท่านว่า “โอ้ประชาชนทั้งหลาย ท่านศาสดาได้กล่าวว่า ถ้าใครคนหนึ่งได้เห็นผู้ปกครองที่กดขี่ทำการละเมิดบทบัญญัติของอัลลอฮ์และศาสดา และกดขี่ข่มเหงประชาชน แต่เขาไม่กระทำสิ่งใดด้วยดาบหรือการกระทำเพื่อเปลี่ยนแปลงสถานการณ์นั้น เมื่อนั้น ก็จะมีเพียงอัลลอฮ์ที่จะให้พวกเขาอยู่ในที่ที่เหมาะสมสำหรับเขา พวกท่านไม่เห็นหรือว่าเหตุการณ์มันตกต่ำลงไปจนถึงระดับไหน…? พวกท่านไม่สังเกตเห็นหรือว่าความถูกต้องไม่ถูกยึดเหนี่ยว และความผิดนั้นไม่มีขีดจำกัด? และสำหรับฉัน ฉันมองความตายว่าเป็นหนทางเดียวที่จะได้มาซึ่งการชะฮีด และฉันถือว่าการมีชีวิตร่วมกับผู้ละเมิดนั้นไม่ใช่สิ่งใดเลยนอกจากความเจ็บปวดทรมานและความทุกข์”
11. อุซัยบุล ฮะญานัต : ที่นี่ อิมามฮุเซน(อ.) พักอยู่ห่างจากกองทัพของฮูร และได้พบกับทริมมะฮ์ บิน อาดี เมื่อได้รู้ว่าชาวกูฟะฮ์ได้ละทิ้งคณะทูตของท่าน ก็เป็นที่แน่ชัดแล้วว่าท่านไม่มีความหวังว่าจะได้รับการสนับสนุนหรือแม้แต่รอดชีวิตในกูฟะฮ์ ทริมมะฮ์ได้ขอร้องท่านให้ยอมรับทหารที่ได้รับการฝึกฝน 20,000 คน จากเผ่าของเขาเพื่อช่วยเหลือท่าน ถ้าท่านยังต้องการจะไปกูฟะฮ์ หรือท่านสามารถจะไปหลบซ่อนตัวที่เทือกเขาเพื่อความปลอดภัย
อิมามตอบเขาว่า “ขออัลลอฮ์ทรงโปรดปรานท่านและคนของท่าน ฉันไม่สามารถหนีไปจากคำพูดของฉันได้ สิ่งต่างๆ ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว”
เห็นได้ชัดจากคำตอบนี้ว่า ท่านรู้เป็นอย่างดีถึงภัยอันตรายที่ท่านจะต้องประสบ และท่านได้วางยุทธศาสตร์และแผนการในใจไว้แล้วที่จะนำการปฏิวัติแห่งสำนึกผิดชอบชั่วดีมายังประชาชาติมุสลิม
12. กอสร์ บะนี มะกาติล : เห็นได้ชัดเจนที่นี่ว่า กูฟะฮ์ไม่ใช่จุดหมายปลายทางของท่านอีกต่อไป เมื่อฮูรไม่ต้องการจะปล่อยท่าน ท่านจึงเลี่ยงกูฟะฮ์และใช้เส้นทางใหม่ ระหว่างพักตอนบ่ายท่านเอ่ยขึ้นมาว่า “อินนา ลิลลาฮ์” อะลี อักบัร บุตรชายวัย 18 ปี ของท่านได้เข้ามาหาและถามว่าทำไมท่านจึงกล่าวเช่นนั้น อิมามตอบว่า ในความฝัน ท่านได้ยินใครคนหนึ่งกล่าวว่า คนเหล่านี้กำลังจะไปพบกับความตาย อะลี อักบัร ถามว่า “เราอยู่บนหนทางที่ถูกต้องไม่ใช่หรือ ความตายไม่มีความหมายสำหรับพวกเขา ความตายเช่นนี้เป็นการเปลี่ยนไปสู่ความมีสง่าราศีของการพลีชีพ”
13. นัยนาวา : ที่นี่ คนส่งสาส์นจากอิบนิซิยาด ได้นำสาส์นมาบอกกับฮูรว่าอย่าปล่อยอิมามไป กองคาราวานของอิมามเดินทางผ่านกอซิริยามายังสถานที่ที่เรียกว่า กัรบะลา อิมามถอนใจ ถามถึงชื่อของสถานที่นั้น เมื่อมีคนบอกว่า ที่นี่คือกัรบะลา อิมามกล่าวว่า “ใช่แล้ว นี่คือสถานที่แห่ง กัรบ์ และ บะลา (สถานที่แห่งความเจ็บปวด และทุกข์ทรมาน) เราจะหยุดที่นี่เพราะเราได้มาถึงจุดหมายปลายทางของเราแล้ว นี่คือสถานที่สำหรับการพลีชีพของเรา ที่นี่คือกัรบะลา”
14. กัรบะลา : อิมามฮุเซน(อ.) ได้สั่งให้ตั้งกระโจมที่พักขึ้นใกล้ลำน้ำที่แยกย่อยมาจากแม่น้ำยูเฟรติสที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่ไมล์
Source : moralsandethics.wordpress.com
