อิมามฮะซัน(อ.) เป็นอิมามท่านที่สองของมุสลิมชีอะฮ์ อิมามิยะฮ์ อิษนาอะชัร ท่านมีฉายานามว่า มุจตะบา ท่านเป็นบุตรชายคนแรกของอิมามอะลี(อ.) และท่านหญิงฟาฏิมะฮ์(อ.) ท่านประสูติเมื่อวันที่ 15 รอมฎอน ปีฮิจเราะฮ์ที่ 3 (ค.ศ.624) และพลีชีพเนื่องจากถูกลอบวางยาพิษเมื่อวันที่ 28 ซอฟัร ฮ.ศ.50 (ค.ศ.670) ที่มะดีนะฮ์ ขณะที่อายุ 47 ปี สุสานของท่านอยู่ที่สุสานอัล-บะกีอ์ เมืองมะดีนะฮ์
อิมามฮะซัน(อ.) ถือกำเนิดขึ้นภายในบ้านก่อด้วยดินเหนียวหลังเล็กๆ ของอิมามอะลี(อ.) กลางเดือนรอมฎอน เมื่อท่านศาสดา(ศ.) ได้ทราบข่าวอันน่ายินดีของการถือกำเนิดหลานชายคนแรกของท่าน ท่านรีบมาที่บ้านของบุตรสาวของท่านทันที ท่านอุ้มทารกน้อยไว้ในอ้อมแขน กล่าวอะซานที่หูซ้าย และอิกอมะฮ์ที่หูขวา จากนั้นจึงตั้งชื่อให้ทารกน้อยตามที่อัลลอฮ์ทรงบัญชาว่า ฮะซัน
ในช่วงเจ็ดขวบปีแรกของชีวิต อิมามฮะซัน(อ.) อยู่ภายใต้การดูแลเอาใจใส่ของท่านศาสดา(ศ.) ผู้เป็นตา และด้วยการอบรมสั่งสอนแต่เยาว์วัยจากท่านศาสดา(ศ.) นี้เอง ทำให้อิมามฮะซัน(อ.) มีความโดดเด่นในด้านความรู้, ความยำเกรง, ความใจกว้าง, ความชาญฉลาด และความกล้าหาญ
อิมามฮะซัน(อ.) และอิมามฮุเซน(อ.) น้องชายของท่าน เป็นสุดที่รักของท่านศาสดา(ศ.) ครั้งหนึ่งท่านศาสดา(ศ.) เคยแบกหลานทั้งสองของท่านไว้บนบ่าทั้งสองข้างและบอกกับประชาชนว่า
“ฮะซัน และฮุเซน เป็นหัวหน้าชาวหนุ่มในสวนสวรรค์”
ท่านหญิงฟาฏิมะฮ์(อ.) เคยพาบุตรชายทั้งสองไปหาบิดาของนางและกล่าวว่า “โอ้ศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ นี่คือหลานชายสองคนของท่าน โปรดมอบบางอย่างเพื่อเป็นมรดกแก่พวกเขา”
ท่านศาสดา(ศ.) ตอบว่า “ฮะซันจะมีลักษณะและความภูมิฐานของฉัน และฮุเซนจะมีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และความกล้าหาญของฉัน”
ในวัยเด็ก อิมามฮะซัน(อ.) เคยฟังโองการต่างๆ จากอัล-กุรอานด้วยความตั้งใจ ท่านศาสดา(ศ.) เคยประหลาดใจที่ท่านหญิงฟาฏิมะฮ์(อ.) บุตรสาวของท่าน สามารถท่องโองการที่เพิ่งถูกประทานมาใหม่ๆ ได้ ก่อนที่ท่านจะบอกแก่นางบ่อยครั้ง เมื่อท่านถามว่านางรู้ได้อย่างไร นางบอกว่า อิมามฮะซัน(อ.) ได้สอนโองการเหล่านั้นแก่นางเมื่อเขาได้ยินท่านศาสดา(ศ.) ท่องโองการเหล่านั้นแก่ประชาชนในมัสญิด
การดำเนินชีวิตของอิมามฮะซัน(อ.)
ท่านเป็นคนร่ำรวยและสามารถใช้ชีวิตอย่างหรูหราได้ถ้าท่านปรารถนาเช่นนั้น แต่ท่านเลือกที่จะใช้จ่ายเงินของท่านไปในการช่วยเหลือคนยากจนและขัดสน ท่านได้เคยบริจาคทรัพย์สินของท่านไปเพื่อการกุศลจนหมดและเริ่มต้นหาใหม่ถึงสองครั้งในชีวิตของท่าน
ครั้งหนึ่ง มีชายแปลกหน้ามาที่เมืองกูฟะฮ์ และถามทางจากชายคนหนึ่งที่กำลังทำงานในสวน ชายคนนั้นบอกทางเขาและเชิญให้เขาร่วมรับประทานอาหารด้วย คนแปลกหน้ารู้สึกประทับใจและตอบรับคำเชิญนี้ แต่เมื่อเขาได้รับขนมปังมา เขาพบว่ามันแข็งมากจนเขาต้องหักมันด้วยเข่า เขาพยายามแช่มันในน้ำแต่ไม่ช่วยให้มันนุ่มลงเลย คนทำสวนเห็นว่าคนแปลกหน้าประสบความลำบากจึงแนะนำให้เขาไปยังเรือนรับรองแขกที่มีอาหารไว้แจกทุกคน
เรือนรับรองแขกนั้นเป็นของอิมามฮะซัน(อ.) ซึ่งต้อนรับชายแปลกหน้าคนนั้นและจัดหาอาหารมาให้เขาด้วยตัวเอง หลังจากนั้น อิมามฮะซัน(อ.) เห็นชายแปลกหน้ารับประทานอาหารชิ้นหนึ่ง และเก็บอีกชิ้นหนึ่งใส่กระเป๋า ท่านจึงบอกเขาว่า ให้เขารับประทานไปตามสบาย และหากเขาต้องการจะเก็บอาหารไปให้ครอบครัวของเขา ก็จะมีคนเตรียมให้ก่อนเขาจะกลับไป
ชายแปลกหน้าคนนั้นบอกว่า เขาไม่มีครอบครัว แต่จะเอาอาหารนี้ไปให้แก่คนทำสวนใจดีคนนั้นที่มีเพียงขนมปังแข็งๆ รับประทานเท่านั้น
เมื่อได้ยินเช่นนั้น อิมามฮะซัน(อ.) ยิ้ม และบอกกับเขาว่า “นั่นคือบิดาของฉันเอง เขาคืออะลี คอลิฟะฮ์ของบรรดามุสลิม เขารับประทานอาหารธรรมดามากจนไม่มีคนยากจนต้องอับอายเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา”
Source : www.tebyan.net
